Warto tutaj wspomnieć, że biostymulator tkankowy nie jest wypełniaczem, zatem nie powiększa nam objętości twarzy, choć podawany jest w postaci substancji kwasu hialuronowego. Znaczącą różnicą jest to, że substancją aktywną jest kwas nieusieciowany, który zatrzymuje się w macierzy międzykomórkowej, mocno naciąga wodę, co stymuluje fibroblasty do tworzenia własnego kwasu hialuronowego. Kwas nieusieciowany szybciej rozkłada się w naszym organizmie niż kwas hialuronowy usieciowany.

Należą do związków organicznych, czyli pochodzących od organizmów żywych. Aminokwasy dzielimy na białkowe i niebiałkowe. Aminokwasy podawane w biostymulatorach pomagają w wytwarzaniu elastyny.

Tworzy „rusztowanie” kości zębów, bez którego nie mógłby funkcjonować nasz układ kostny. Dziś używa się go do wypełniania fałd skóry, leczenia blizn, zwiększenia objętości tkanek miękkich, redukcji bruzdy nosowo-wargowej, podnoszenia kącików ust i likwidacji linii marionetek. Najczęściej występuje w postaci żelu. Wprowadzając go do tkanek robi „rusztowanie” dla nowych włókien kolagenu w naszym organizmie.

Włókniste białko, które znajduje się w naszej macierzy pozakomórkowej. Dzięki niemu oznaki starzenia są stopniowo redukowane bez żadnych zniekształceń estetycznych. Kolagen typu I, który jest wykorzystywany w biostymulatorach, wpływa na przyczepność włókien kolagenu typu I oraz kolagenu typu IV, który tworzy się w pobliżu błony komórkowej. Wprowadzając kolagen tworzymy napięcie w macierzy pozakomórkowej, które przyciska fibroblasty wytwarzając nową macierz międzykomórkową oraz kolagen i elastynę. Kolagen służy do utrzymania struktury i funkcjonowania tkanek.